JA Wall

Έχει εμπνεύσει αρκετούς το "οικογενειακό τραπέζι", είπα να το στρώσω κι εγώ σ' ένα μικρό μου ποίημα. Ευχαριστώ το καλαίσθητο BookSitting για τη φιλοξενία του...

Όταν τρώμε δεν μιλάμε.
Δειπνούμε μυστικά.
Σιωπηλοί καθόμαστε στο τραπέζι
το βλέμμα μας καρφωμένο
σ’ ό, τι ο καθένας έχει μπροστά του
για τροφή
ο πατέρας καταβροχθίζει
σε μεγάλες μπουκιές
κατοχικά σύνδρομα
η μητέρα καταπίνει
με τη συνοδεία γενναίων δόσεων
αλκοόλ
έναν φθόνο
φαλλικό
εγώ γυρίζω ανόρεχτα το πιρούνι μου
σε κάτι ξαναζεσταμένα οιδιπόδεια
που έχουν περισσέψει από χτες.
Ο μόνος ήχος που ακούγεται όταν τρώμε
ένα υπόκωφο μουρμουρητό
της γιαγιάς.
Νεκρόδειπνα τελεί
διαβάζει από μέσα της
ονόματα
πεθαμένων.