Χωρίς τίτλο (1)

Ψίχουλα απ' το
σώμα μου
αφήνω πίσω
έτσι
για μια ψευδαίσθηση
ασφάλειας
ότι μπορώ τάχα
ξανά να με βρω
αν χαθώ μες στο δάσος.
Όμως
το βλέπω ξεκάθαρα
ο μόνος δρόμος
αυτός που
ανοίγεται
μπροστά.
Θα προχωρώ
κι ας θρυμματίζομαι.
 
ΣΚ, 2-12-20